دوش در راه الهیه چو ماهت دیدم
دلنشین‌تر ز تمنای گناهت دیدم
دلنشین‌تر ز تمنای گناهت دیدم
روشنی‌بخش دلم روی چو آیینه‌ی توست
اثری در رخ آیینه ز آهت دیدم
اثری در رخ آیینه ز آهت دیدم
ماه در اشک تو و اشک تو در دامن چشم
گوهری بود که در مهرگیاهت دیدم
گوهری بود که در مهرگیاهت دیدم
در چمن از پس باران بهاری بینند
آنچه در سبزه‌ی نم‌ناک نگاهت دیدم
آنچه در سبزه‌ی نم‌ناک نگاهت دیدم
مگر از مرگ رقیبم خبری بود تو را
که چو مه در دل شب جامه سیاهت دیدم
که چو مه در دل شب جامه سیاهت دیدم
قلهک 1338
.
.
( دیوان-130 )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر