۱۳۹۲ فروردین ۲۴, شنبه

در آیینه‌ی فردا

[ پاسخ به یک دوشیز ]
ــــــــــــــــــ


دخترا،بر رخ من خنده زدی
که چو گیسوی تو چین بر چین است

گل خندان تو حق داشت،ولی
حاصل عمر طبیعی،این است

*          *          *

این رخ زشت و سراپای مهیب
سال‌ها،مثل تو،زیبا بوده‌ست

گرنه بهتر ز تو بوده‌ست،ای دوست
چون تو،شیرین و دلارا بوده‌ست

*          *          *

گوهری بودم و خرمهره شدم
تا که بر گردن مرگ آویزم

لیک،تا کور شود چشم فلک
تا لب گور به عشق آویزم

*          *          *

دلم از پیری تن،آگه نیست
لاجرم شور و نوایی دارد

کافرم گر دل سودایی من
بجز از عشق،خدایی دارد

*          *          *

چه بگویم به تو ای زیبا روی
که به زیبایی خود می‌نازی

پنجه بر روی تو هم خواهد زد
گردش عمر،به بازی بازی

*          *          *

گرچه امروز به صد شادابی
اختر خانه‌فروزی شده‌ای

لیک فردا،دهدت آینه‌یی
تا ببینی که:عجوزه شده‌ای!

.
.
( دیوان-406/07 )

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر