نامهی سربسته به مهر عفاف
هست گواه تو به گاه زفاف
هست گواه تو به گاه زفاف
لیک مپندار که هر صبح عید
نامه و تکلیف به پایان رسید
نامه و تکلیف به پایان رسید
کز پس آن نامه بود نامهها
مشغلهها باشد و هنگامهها
مشغلهها باشد و هنگامهها
زندگی تازه تکالیف نو
آورد از بهر تو غافل مشو
آورد از بهر تو غافل مشو
.
.
( دیوان-233/34 )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر