مرده پرستی

سوکواران مجللسی آراستند
مرده یی را شاد و خوشدل خواستند

هرکه بود آنجا ز خویَش خوب گفت
خوب گردد هرکه شد با خاک جفت

مردگان خوبند اما زندگان
غرق بدنامی ازین تازندگان

هر یکی از دیگری گوید بدی
آه ازین بدکاری و نابخردی

بد نباید گفت آری مرده را
نیست آزردن سزا آزرده را

لیک اگر باشد کسی صاحب نظر
زنده است از مرده صد ره خوبتر

زندگان هم مردگان خواهند شد
در صف آزردگان خواهند شد

نیک ازینان گو که صاحب زیستند
مردگان محتاج نیکی نیستند

گر بدند ار نیک در دارالقرار
با خدای خویشتن دارند کار

زنده با زندست دمساز ای عزیز
زنده پرور باش ای صاحب تمیز

مردگان را با خدای خود گذار
زندگان را خوب گوی و خوب دار

خوب شو جانا به مسکین زندگان
مردگان آتی اند این زندگان

.

.

( دیوان-187/88 )