شیرین دهن

خوش خنده و خوش بوسه و شیرین دهنی تو
ای طایر قدسی،ز کدامین چمنی تو

ای آیت زیبایی و مجموعه ی خوبی
طاووس بهشتی و غزال ختنی تو

سوگند به دندان و لبت،کز لب و دندان
غارتگر هوش من و صد انجمنی تو

یک لحظه برون آی از آن خانه ی تاریک
تا خلق ببیند،چه روشن بدنی تو

منظور جهان گشتی و محبوب دل من
زان روی که روشن دل و پاکیزه تنی تو

یک بوسه ی شیرین صله ی شعر به من ده
تا خلق بگویند که شیرین سخنی تو

.

.

( دیوان-165 )