اگر ایران بجز ویرانسرا نیست
من این ویرانسرا را دوست دارم
من این ویرانسرا را دوست دارم
اگر تاریخ ما افسانه و رنگ است
من این افسانه ها را دوست دارم
من این افسانه ها را دوست دارم
نوای نای ما گر جانگداز است
من این نای و نوا را دوست دارم
من این نای و نوا را دوست دارم
اگر آب و هوایش دلنشین نیست
من این آب و هوا را دوست دارم
من این آب و هوا را دوست دارم
به شوق خار صحراهای خشکش
من این فرسوده پا را دوست دارم
من این فرسوده پا را دوست دارم
من این دلکش زمین را خواهم از جان
من این روشن سما را دوست دارم
من این روشن سما را دوست دارم
اگر بر من ز ایرانی رود زور
من این زور آزما را دوست دارم
من این زور آزما را دوست دارم
اگر آلوده دامانید،اگر پاگ
من،ای مردم،شما را دوست دارم
من،ای مردم،شما را دوست دارم
این قطعه در اواخر 1320 که همه چیز ماهون و معروض بی احترامی بیگانگان متجاوز و بیگانه پرستان داخلی شده بود،گفته و منتشر شد.
.
.
( دیوان-424 )
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر