آنچه ندانی مگوی

موی سخن تا که نیاشفته ای
سنبل من،زیر زبان خفته ای

ور بگشایی درِ گفت و شنود
چون ز تو پرسند و ندانی،چه سود

تا که نریزد سخنت آبروی
آنچه نپرسند و ندانی،مگوی

دعوی دانش نکند دانشی
رسم خردمند بود،خامشی¹

ـــــــــــ

1-قطعه:

مرد بسیار سخن کم سخن است
وانکه بسیار سخن،شد چو من است

لفظ کم معنی بسیار بیار
ورنه هر یاوه که گویی سخن است

آهوان را همه ناف است اما
مشک در ناف غزال ختن است

.

.

( دیوان-226 )