تو نه مهری و نه ماهی

تو نه مهری و نه ماهی،تو نه جسمی و نه جانی
حدّ اندیشه همین است و تو بالاتر از آنی¹

عمر طی گشت و مسیر نشد آخر که تو روزی
به کنارم بنشینی غم دل را بنشانی

به اسیران نکنی رحمت و ترسم که پشیمان
شوی آن روز که رحمت به اسیران نتوانی

سهل باشد به غنیمت سوختن و ساختن اما
مه من گر تو ببینی،شه من گر تو بدانی

نرم گردد دل سختش ز سیه روزی عاشق
اگر ای ناله به گوشش غم دل را برسانی

1-از معجزات شیخ گرفته شده:

نظر آوردم و بردم که وجودی به تو ماند .......... همه اسمند و تو جسمی،همه جسمند و تو جانی

                                           *          *          *

بر حدیث من و حسن تو نیفزاید کس .......... حد همین است سخندانی و زیبائی را

.

.

( دیوان-174 )