دیوانه‌ی محبت

دیوانه‌ی محبت جانانه‌ام هنوز
دست از دلم بدار که دیوانه‌ام هنوز

عمری به گرد شمع جمال تو گشته‌ام
آتش ندیده دامن پروانه‌ام هنوز

افسانه‌یی ز راز محبت بگو که من
کودک مزاج و طالب افسانه‌ام هنوز

زین خانه رم مکن که ز آرزوی آهووشان شهر
کس جز تو ره نیافته در خانه‌ام هنوز

در نور وصل غرقم و گویی نتافته‌ست
شمعی ز روزن تو به کاشانه‌ام هنوز

گر عاقلم شمرده رقیب،از حسد مرنج
دیوانه‌ام به موی تو دیوانه‌ام هنوز

.

.

( دیوان-122 )